از آغاز پیدایش صنعت بانکداری و اعتباردهی، تعیین اعتبار مشتریان قبل از ارایه تسهیلات و خدمات بانکی از موضوعات مهم بوده است. در مواقعی که اطلاعات سیستمی از مشتریان در دسترس نباشد بانکها با تکیه بر موضوعات کیفی و تعیین جایگاه تقریبی مشتری اقدام به سنجش اعتبار افراد حقیقی و حقوقی می نمودند. و این عدم دقت کافی منجر به افزایش مطالبات معوق و یا از بین رفتن احتمالی سرمایه ها و حجم بالای دعاوی حقوقی می شده است.

امروزه با وجود داده های کافی از عملکرد مالی و اعتباری مشتریان این مشکلات تا حدی قابل قبولی رفع  می باشد.